داراب شعر

سلام ای ضامن آهو رضا جان

{سلام ای ضامن آهو رضا جان}

سلام ای مشهد و مُلکِ خراسان

سلام ای افتخارِ خاک ایران

سلام ای بیت و حج مستمندان

سلام ای آفتابِ دین و قرآن

سلام ای بارگاهِ اقدس یار

سلام ای سر پناهِ هر گرفتار

سلام ای گُنبد زرد طلایی

سلام ای خاک پاکت کربلایی

سلام ای دربهایِ رو به رضوان

سلام ای بیرقِ سبزِ درخشان

سلام ای هشتمین شمس هدایت

سلام ای مرتضی، دُرِّ ولایت

سلام ای بابِ حاجاتِ مُریدان

سلام ای عالِمِ اَسرارِ کیهان

سلام ای صاحب جود و کرامت

سلام ای پورِ احسان و سخاوت

سلام ای تالی و فرزند طاها

سلام ای پورِ نجمه، ابنِ موسی

سلام ای گلشن زهرای اطهر

سلام ای پاسدارِ تیغِ حیدر

سلام ای ضامن آهو رضا جان

سلام ای یاس خوشبوی خراسان

سلام ای وارث دین خداوند

سلام ای بابِ قلبِ آرزومند

سلام ای تو طبیبِ دردمندان

سلام ای نا اُمیدان را تو درمان

سلام ای زائرینِ دل شکسته

سلام ای دستهایِ سینه بسته

سلام ای خادمین بیتِ رضوان

سلام ای صوتِ روح انگیرِ قرآن

سلام ای کفتران صحنِ ارباب

سلام ای اشکهای چشمِ بی تاب

سلام ای آنکه زوّارِ رضایی

تو غمگین نزد دربار رضایی

بگو ما در عزای تو حزینیم

ز داغت هر کجا روضه نشینیم

به جان خواهرت معصومه سوگند

شکسته قلبهامان کن تو پیوند

شعراز:محمد حسن صالحیان

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

در عزای حضرت رضا ع

{در عزای حضرت رضا{ع}

آخر ماه صفر ، بار دگر شد عزا خون به دل عاشقان ، گشته ز قتل رضا

باز دلم پَر زده ، رو به ســرای رضا    تا که گدایی کند ، از کَــرَم مُرتضی

تاب و توانم رَوَد ، در شب هجران او          شیعه چه ها میکند ، در بَرِ ایوانِ او

فوجِ مَلَک زآسمان ، گِردِ حریم و دَرَش   واله و پروانه وار ، در برِ آن مَعجَرَش

خِیلِ عزادار در ، صحن و سرایش به سوز         خیره کند هر نَظَر ، در غم این سالروز

دیده ی عُشاق بین ، اَبرِ بهاری شده         سینه زِ پرواز دست ،خون همه جاری شده

پنجره اش را نگر ، آن صف بیمار را             او چه شفا می دهد ، مُسلم و اَغیار را

باز کُنی عُقده را ، سنگِ صَبورت شود        گر چه نمی بینی اش ، او به حضورت شود

عشق چو معنا شده ، زین همه دلدادگی       رأفتِ سُلطان ببین ، زین همه درماندگی

یاد کن ای زائرش ، زان جگر چاک چاک    مُهر نمازت نما ، قدری از آن خاک پاک

یاد کن از فَضــل او ، زاَنجــمن نُخبِگان       بود جوابی بِدان ، ِسّرِ زمین تآسمان

یاد کن آن دَم که چون ، حضرت زهرا فِتاد    با جگر سوخته ، گفت جوادم ! جواد

بُرده توان از تَنَش ، آن جــگر سوخته            گویی از انگور زَهر ، شعله بر افروخته

بوسه به قبرش زَنَد ، هم مَلَک و جِبرئیل        زآنکه به زهرِ جفا ، کُشته شد آن بی بَدیل

گریه کن ای دیده ها ، خون تو برای رضا    شهر خـــراسان بُوَد ، کربُ و بلای رضا

شعر از محمد حسن صالحیان یا علی ابن موسی الرضا

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

رحلت پیغمبر و قتل حسن قتل رضا شد

رحلت پیغمبر و، قتل حسن، قتل رضا شد

گِرد زهرا شیعیان از هر طرف جمع عزا شد

آسمان بارید اشک خون ز هجران پیمبر

ناگَهان در عرش شور و م کُبری بپا شد

ابر می زد چتر ماتم بر گلستان رسالت

با علی و فاطمه ان چون اَنبیا شد

فاطمه از این خبر صاحب عزا شد

صورت زیبای حق مهمان عرش و باغ رضوان

چون مریدان را زِ این فِقدان به تن تیره قبا شد

برگ برگ آیه های وحی دارد ذکر رجعت

جبرئیل از آسمان با این مصیبت همنوا شد

چون مدینه سوگوار آخرین دُّرِ رسالت

هر فرشته دیده گریان رو به بیت مصطفی شد

فاطمه از این خبر صاحب عزا شد

زخمها بنشسته بر جان و دل آل محمّد

زینب از آن کودکی بر داغ جَدّش مُبتلا شد

خَدشه آمد مسلمین را بعد از آن هجران خاتم

بعد از اَندی حق زهرا میخ درب و خون اَدا شد

آن وصایای پیمبر رفت از یاد پلیدان

عترت و قرآن گرفتار عِناد اَشقیا شد

فاطمه از این خبر صاحب عزا شد

بود عالم روضه خوان سالگرد داغ طاها

بار دیگر کینه ها زَهری به جان مُجتبی شد

پور حیدر، سبط اکبر ،آن کریم آل هاشم

در حریم خانه خود هم غریب، از آشنا شد

آب خواهد آن لب عطشان خشکیده زِ روزه

در میان آب کوزه کِیدِ جُعده بَر مَلا شد

فاطمه از این خبر صاحب عزا شد

آتش زَهر از درون ،شعله به جان مُجتبی زد

همچو پروانه به گِردش آل هاشم بر دعا شد

گفت زینب با برادر ،ای به قربان تو خواهر

از کجا بر جان پاکَت اینچنین جور و جفا شد؟

پر کشید آن پاره ی جان علی و قلب زهرا

تیر کین از هر طرف بر پیکر پاکش رها شد

فاطمه از این خبر صاحب عزا شد

میوه های باغ زهرا چیده شد از کین عدوان

آخر ماه صفر قتل علی موسی الرضا شد

گشت پیدا ظلم دیگر مُلحدین را در خراسان

زَهرِ مأمون بر ولایت تیره آن ارض و سما شد

چون فتاده همچو مادر در میان راه و کوچه

ناله میکرد از عَطش اِبنی جوادم را صدا شد

کودکی بنشسته گریان در کنار جسم بابا

بانوان طوس با آن گریه هایش همنوا شد

آن امام هشتمین چون اختری بر مُلک ایران

تُربت مشهد برای شیعیان کربُ بَلا شد

شعر از : محمد حسن صالحیان آبان97

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

اربعین عاشورایی دیگر

      { اربعین عاشورایی دیگر}

<<اربعینِ    شَهِ دین سِبط پیمبر آمد >>                                 << می رفت،ز نو م دیگر آمد>>
ناله آمد زِ زمین ابرِ سیَه خون بارید              زینب از شام بلا نزد برادر آمد
باز شد قصه ی روز عَشَر و کرب وبلا          پیش هر دیده مزار یَل حیدر آمد
مو کَنان،مویه کُنان،اهل حرم گریه کنان    تا که لیلا به مزار علی اکبر آمد
دختری با لب خشکیده وبا سوز و گُداز    بر سر خاک علی شِبهِ پَیَمبَر آمد
بگرفتند ن بازوی بی جان رباب              مُضطرب حال،به قبر علی اصغر آمد
زینب از بهر اخا ،سفره دل کرده عیان     که پس از تو چه ستمها که به خواهر آمد
حَرَمَت شد به سلاسِل تا به آن شام بلا    بهر دلداری ما وای ! که مادر آمد
پای عریان بدواندند چو ما را سرِ خار                 طعنه ها از لب مَنحوسِ ستمگر آمد
چونکه یارای دویدن بگرفتند ز ما                    خولی از راه به کف نیزه و خنجر آمد
هر کجا گریه نمودیم به آن روز بلا                تازیانه به تن هر دل مُضطر آمد
تا رسیدیم به دروازه ساعات دمشق                در پذیراییِ ما سنگ به هر سر آمد
رأس تو بر سر نی،دیده ی من در پی تو    تا بدیدم به زمین رأس تو سَروَر آمد
به دلم خون شد و خون گشت دل طفلانت رأس پاکت که به دلداری دختر آمد
جان خواهر به فدایت که نمی دیدم کاش جان آن بلبل نالان تو کآخر آمد

شعر از: محمد حسن صالحیان یا زینب مظلومه (س)

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

میلاد حضرت زهرا (س)

   میلاد حضرت زهرا (س)

امشب ،شبِ میلاد یکتا دُختِ دین است          فَخری دگر برعرش وانسان و زمین است

آمـــد به بُستان نبی طـــــــوبی و کوثر          هـــــم بر خدیـجه هم محـــــمّد آفرین است

زاییــــده شد نـــــور دو چشمان پیمـبر           یکـتا گل بــــــــــاغ نبی، آن نازنین است

روحُ الامین در بیت خاتم گشته نـــازل          پیــک سلام حق بـــــه ختم المرسلین است

فــــوج ملائک دررکابش شاد وخندان چــون اخــترانی گـرد ماه و مه جبین است

آرَد مـــحمّد بوســــــه بر پهلوی زهرا           اشکـی روان بر چــهرۀ روحُ الامین است

از آسمان آیــــــــد نوا و بانگ تبریک اهـــــلا و سهلا از یســـار و از یمین است

دیــــده گشوده مظهر پاکی و عِصمت       ایشان چو الـــــــگو بر ن مؤمنیـن است

احــــیاگر حُجب و حَیــــا آمـد به گیتی            الحـــــق ز جمع بانــــوان او برترین است

آمـــــــــد به دنیــــا مادر جمله امامت             آن زن که جـانش چون امیرالمومنین است

چون مَـــکّه از انوار ماهش شد مُزیّن    نوری ز آن دروازه تا عـرش برین است

این روز وشام عـــید براحباب تبریک         تبریک بر ســــــادات وجمع مـسلمین است

شعر از: محمد حسن صالحیان

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

وفات حضرت ام البنین

(وفات مادر قمر بنی هاشم)

اُمِ شهیدانی و اُم البنین

فاطمه ای همسر مولای دین.

مادر ثانیِ حسین و حسن.

زینب کبری چو همان شیرزن

زاده ی تو چار علی نور عین

جمله فدا کردی به راه حسین

ای که دلت از خبری تافته

چادر زهرائیت افراخته.

پیک خبر می رسد از کربلا.

شد به عزیزان تو آنجا جفا.

همچو علی در صف پیکار و جنگ.

تیغ کشیدند بر آن قوم ننگ.

شیر، چو عبدالَه و با عزم تاخت

جعفر و عُثمان چه بر آن خَصم ساخت

بود اباالفضل تو سقای آب

تیغ و عَلَم داشت از آن بوتُراب

زد به صفِ لشکر خونخوارِ سعد

تا که بماند سر آن قول و عهد

رفت که تا بر لب دریا رسید

هر طرفی ناله ز طفلان شنید

آب به کف بُرد و لیکن نخورد.

کام به آن کوثرِ زهرا سپُرد

تاخت که تا آب به طفلان بَرَد

باید از آن لشکر دون بگذرد.

بُرد چو تیغش ز عَدو ناشمار.

ریخت فرو دشمنِ دین از سوار.

بازوی عباس تو شد چون قلم.

یک طرف افتاد دو دست و عَلَم.

شد ز یَسار و زِ یَمینَش حِصار.

تیر ستم کرد از او دیده تار.

مشک به دندان، به تنش تیر دوخت.

زینب کبری ز غمش سوخت، سوخت

مشک فرو ریخت، وَ بی آب شد

نیزه و خنجر به تنش باب شد.

شد قَمَرت بر لب شَط آفتاب.

بابِ حوائج ز بَرَش راهیاب.

در یَمِ خون پاره صحرا قمر.

وای. شدی از پسران با خبر.

در غم هفتاد و دو تن سوختی.

غصه و غم بر جگرت دوختی.

جمله مدینه ز غمت در عزا

صبر جمیلی به دلت شد عطا

اجر تو کمتر ز شهیدان مباد

مُزد تو در زُمره خوبان جهاد

کرب و بلا از تو کُند یاد،یاد

روح تو در خُلدِبرین شاد باد

شعر از: محمد حسن صالحیان بهمن 98

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

میلاد حضرت محمد ص

میلادحضرت محمّد (ص)

نوراََ عَلی نور است و گیتی غرق انوار میلاد مسـعود محمّـد شد دگــر بار

ارض وسمادرجشن و شادی شد مُفَرّح       بخشیده شد بر آمنه آن وجــــهِ دادار

از عرش اعــــــلا جبرئیل آورده امــشب         قرآن و اسلام و مــحمّد هر سه یکبار

تورات و انجیل از ظهورش پرده برداشت         خال نبُوت شد به سیــــمایش پدیدار

آوای جـــــاءُالحق فــــــراگیر زمیـن شد          آوازه ی یکتــــا پرستی شد شنیدار

از مَقدمـــش مــکّه فــــروزان و مُــــزّیَن        از بام کعبــه شد نگون اَصــــنامِ ناکار

بشکسته ایوان مدائن بر قـُــــــدومَش       افتـاده بر خـــاکِ مَـــذَلّت هر ستمکار

بُنیـــان استبداد لـــرزان از طلـــــوعش          کاخ ستم از خِـلقَتَش گـــــردیده آوار

فـــرجامِ عصر جاهِــــلیت در نویــــدش    پایان حَـــــصر و بـَــردگـی آورده اخبار

دریا خروشان هم فــرات و دجله و نیل    چون خلقتش را مَعبَد و آتشکده تار

شیطان دلِ پُر حیلَتِ خــــــود را دریده           برچیده اسباب گناهش آن زیانـکار

مخلوق از زادش بود حیران و مَدهوش         هــر خُفته از آیــــات او گــردیده بیدار

غافل زرُخسارش به لب انگشتِ حیرت        عاقل بُوَد هر آنــــکه دینش را خریدار

در هفـــدهم روز ربیع و مـــــاه وحـدت           بر مسلمین و حُجَتَش تبریک بسیار

شعر از محمد حسن صالحیان                                التماس دعا

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

میلاد پیامبر اعظم ص

{ میلاد پیامبر اعظم }

امشب خلایق، زاده ای را مُژده آمد محمود و احمد، مصطفی، نامش محمّد

در شهر مَکّه ماهتابی چون درخشید بر آمنه خالق ، ابوالقاسم بِبَخشید

چون عرشیان مَشعوفِ این مولود بیتا آورده جبریل امین ، مُژده ز یکتا

چون پا نَهَد بر فرش، گیتی بر فُروزد بُنیان شِرک و بُت پرستی زو بسوزد

لرزد همه کاخ ستم با یاد این نام گردد نگون از بام کعبه شِرک و اَصنام

دارد رسالت تا کُند هر خُفته بیدار آتش فرو آرَد ، چو آتشخانه ها تار

همچون خلیل اللّه بر بُت تیشه آرَد از آل ابراهیم چون او ریشه دارد

ایوانِ کسری از ولادش چون شکسته زنجیرهای بردگی از هم گُسَسته

عصر جَهالت از طلوعش ریشه سوزد یکتا پرستی از وجودش بر فُروزد

در هم کُند اصحاب فیل وجاهلان را ویران کُند اسباب سِحرِ کاهِنان را

توحید از روز ازل ذکــــر لِسانش او هدیه دارد بر تمام مُخلصانش

قرآن ناطق بهترین اَدعیه ی اوست غار حَرا شأن نزول آیه ی اوست

شمس و قمر در طِلعت او جا گرفته گیتی ز بهر خلقت او پا گرفته

عالَم مُنّور از جمال و هِیبت اوست پیغمبر خاتم بُوَد از حضرت دوست

بُنیانگذار عَدل و انصاف و مُساوات او گمراهان ره می برَد با ذکر آیات

از شمس ایشان چارده اختر، فروزان در انتظار مهدیش هر سینه، سوزان

یارب طلوع مُنجی اش فرما تو نزدیک بر مسلمین و مؤمنین این شام تبریک

شعر از : محمد حسن صالحیان اللهم صل علی محمد وآل محمدو عجل فرجهم

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

سر آغاز امامت منجی عالم بشریت

{سر آغاز امامت مُنجی عالم بشریت}

ز غم هر خاطری آزاد امشب    خلایق خـُــرّم و دلشاد امشب

ربیـع الاول و شــام نُهُم شد       گلــستان نبـــی آبــاد امشب

به دستان پدر حُــکم امامت       شده تقدیم آن شَهزاد امشب

ز شادی اَنجُم و ماه وکواکب به پیـش پای او افــتاد امشب

مَلَک با جبرئیل ازعَرش خندان     بسوی ارض هچون باد امشب

بُوَد رَفع اُلقَلَم چون یوم فردا    فراوان توشه ی میعاد امشب

بزن بر درب این خانه،گنهکار       که باشد وقت استمداد امشب

غدیر و فِطر ثانی قال،فرداست    مبارک چون شب اعیاد امشب

بخوانید از شَعَف بر لب فراوان     حدیث شــادی و فرزاد امشب

بتاب ای فجر صادق،روز نو کن   که گردد سرنگون بیداد امشب

برانید از وجود خویش ابلیس    که درب توبه شـد ایجاد امشب

شب قدری دگرگشته هُویدا       تو شو از درد و غم آزاد امشب

مَبَر دیده به خوابِ نازِ غفلت    که نادر باشد این رُخداد امشب

برون کن از دلت غیر از دل یار طلب کن از دَرَش امداد امشب

الاها کُن ظهورش را تو نزدیک نمایان،حکم عدل و داد امشب

      شعر از: محمد حسن صالحیان    التماس دعا

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

نوحه حضرت علی اکبر ع

نوحه حضرت علی اکبر (ع)

سَروِ بُستان من مرو به میدان علی.

قامتت را مده به تیرو پیکان علی.

با وداعت علی رقیه بی جان شده.

اشک لیلا نگر چو سیل و باران شده.

عمه جان زینب از غمت پریشان شده

سوی عدوان مرو سکینه گریان شده.

نازنین اکبرم.همچو پیغمبرم.شد عزا در حرم وای علی جان وای علی جان.

رفت و میدان علی به مرکبی همچو رعد.

گفت و با لشکرش که باشد این ابن سعد.

با رَجَز خوانی اش شکانَد این لشکرم.

شعله می افکند به جان هر افسرم.

این جوان را شکار تیر و پیکان کنید.

جان او را به تیغ و نیزه بی جان کنید.

پاره پاره تنش به چنگ و دندان کنید.

پیش چشم حسین به خاک و یکسان کنید.

نازنین اکبرم.همچو پیغمبرم.شد عزا درحرم. وای علی جان. وای علی جان

لشکر از هر طرف به گرد او در کمین.

از یسارو یمین عدو به نقش زمین.

برق تیغش درانده دشمن ناجوان.

آتش ظهر از او گرفته تاب و توان.

تشنگی، خستگی، حرارت آفتاب.

بانگ زد العطش، پدر رسان آب و آب.

نخل سبز حسین ز مرکب آمد نگون.

علیِ اکبر افتاده به دریای خون

پیش چشم پدر چو دست و پا زد علی.

پشت مولا شکست ز داغ شبه نبی.

زانوان حسین نشد ز این داغ راست.

در حرم می ز داغ اکبر بپاست.

نازنین اکبرمهمچو پیغمبرم. شد عزا در حرم

وای علی جان. وای علی جان

نوحه از محمد حسن صالحیان

مرداد 99

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

داراب شعر